9/15/2009

Insisten en gasearnos


De novo unha campañita para tratar de seguir insistindo no engano aos canarios cunha pretendida necesidade de que o gas instálese en Canarias. Son tantas as expectativas depositadas neste negociete que cada certo tempo e coincidindo con algunha manobra nova ao redor da súa implantación, articúlase unha artimaña político-empresarial-mediática tendente a sementar dúbidas e a intentar tergiversar a túzara realidade que lles impide fraguar un pelotazo que favorecería a un armazón de poder enquistado ata as tachas na nosa terra.
Así, o pasado xoves día 3 do presente mes, o Goberno canario lanza a mensaxe de que o executivo demanda á UE que reteña o diñeiro do gas dado que Canarias podería perder 50 millóns se se seguen atrasando as plantas de Tenerife e Gran Canaria, e tráese ao comisario europeo de Enerxía, Andris Piebalgs -coincidindo por outra banda cun proceso de venda de Gascan que necesita a confirmación oficial de que os proxectos do gas continúan para poder facer especulativamente moito máis rendible, moi rendible, a operación- para que se preste ao xogo de vendernos as excelencias deste combustible fósil, altamente contaminante, escaso e en mans dun perigoso cártel internacional, conformado fundamentalmente por Rusia e Alxeria, que sementa cada día de inseguridade a garantía de subministración deste combustible.
O comisario europeo, ex ministro letón de Educación, ben descansado, ben aloxado e ben comido -os medios de comunicación dan conta dunha opípara cea organizada por Unelco-Endesa na súa honra no hotel Santa Catalina- non dubidou en manifestar o respaldo á entrada do gas en Canarias "a pesar de ecoloxistas e concellos" para os que, faltaría máis, non tivo sequera un ratiño para, non xa cear, senón sequera escoitar, aínda que fóra de pé e nun corredor, a versión dunha das partes.
Andris Piebalgs, que en múltiples foros insistiu unha e outra vez en facer unha chamada á potenciación das enerxías renovables para romper a dependencia enerxética europea, prestouse aquí en Canarias ao xogo de trasladar á sociedade unha mensaxe absolutamente torticero.
Fronte ao reto europeo de alcanzar en 2020 un 40% de enerxías renovables e aos mandatos sucesivos da Comisión e ao recollido na carta Europea da Enerxía que insiste en garantir as subministracións enerxéticas da UE e que, por certo, non foi asinada por Rusia; fronte ao recollido no plan de Política Enerxética para Europa, un conxunto de accións do Consello de Europa para 2007-2009, que sinala a necesidade de garantir o funcionamento adecuado do mercado interior da enerxía, a seguridade da subministración estratéxica e unha redución concreta da emisión de gases de efecto invernadoiro; fronte ao sinalado no Libro Verde para o Desenvolvemento Sostible, de 2006, que insiste en desenvolver unha política enerxética ao redor da sustentabilidade, @fomentando as fontes de enerxía renovables e a eficacia enerxética, a competitividade e a seguridade do abastecemento"...
Fronte ao espírito do Cume de Paris de 1972 e o Primeiro Programa de Acción de 1973, ao Acta Única Europea 1987, o TUE de 1992, o Tratado de Ámsterdam de 1997, á Estratexia Europea de Desenvolvemento Sostible de Gotemburgo que incluía "o cambio climático e as enerxía limpas", dentro de seis grandes obxectivos estratéxicos, ao Plan de Acción da Comisión para a Eficiencia Enerxética de 2006, "ou como facer máis con menos", o señor Piebalgs -ó Piebalgas?- se pliega ao xogo do Goberno canario, Gascan e Endesa para resaltar a necesidade do gas para Canarias, colaborando a que se dilúa a política europea de sustentabilidade no apoio explícito a un combustible, insisto, escaso, fráxil na garantía de subministración e moi contaminante.
Si, altamente contaminante, como sinala, volvo repetilo, entre outros Lovelock, o pai de Gaia, que afirma tajantemente que o metano que producen os escapes de gas son vinte e catro veces máis potentes como efecto invernadoiro que o dióxido de carbono, e que se as fugas de gas alcanzan un 4%, o efecto invernadoiro é máis de tres veces superior ao producido ao queimar carbón, o máis contaminante dos fósiles.[Ler máis]

Sem comentários: