A "postguerra do gas"

A capacidade do sistema español de terminais de regasificación operativas é o máis alto de Europa.

A UE non atopa puntos de fuga para a pinza rusa do gas. Ensinoulle as súas gretas a Moscova e, á vista das liñas vermellas do gasoduto Nabucco, as limitacións dos atajos nixeriano e alxerino e do custo da confianza de Ucraína, as apostas levan o apelido nuclear ou o do GNL. España non xoga na primeira das ligas, pero con sete das quince plantas de regasificación do continente, ten xa na súa man a chave ao 50% do segundo: é o principal receptor europeo de Gas Natural Licuado. Gas Natural, Repsol, Unión Fenosa e Enagas prepáranse para pescar, con Bruxelas por madriña, os receos de París e as pontes tendidas de Lisboa, nas feridas europeas abertas por Gazprom.

Artigo orixinal