Alexander Carrodeguas sentado á esquerda
Reganosa, a planta regasificadora situada no interior da ría de Ferrol, enfróntase desde fai unha década a unha intensa mobilización social pero conserva todo o apoio da Xunta, que participa no seu accionariado cun 10% do capital.
A instalación, operativa desde 2007, ten pendentes unha ducia de procesos xudiciais e acumula dúas sentenzas en contra que anulan os estudos ambientais iniciais.
Alexandre Carrodeguas, do Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol, achéganos a esta realidade e á súa loita cidadá.
Diagonal: Como se explica que a base social que en boa medida apoiou un cambio na Xunta constituísese a través de Galiza Non S€ Vende nunha voz crítica principal do novo Goberno?
Alexandre Carrodeguas: Todos pensabamos que unha das principais tarefas do Goberno era pór coto a un modelo depredador do territorio, pero lonxe de paralo, continuouse con ese modelo, como se aprecia nos numerosos conflitos que xurdiron nos últimos anos.
D.: A Xunta fixo oídos xordos ás demandas da sociedade civil?
A.C.: O bipartito, e en especial o BNG, no que había máis esperanzas, homologouse a un partido tradicional. En lugar de manter a interlocución cos movementos sociais, a súa obsesión converteuse en actuar como correa de transmisión dos poderes económicos. No caso de Ferrol, cando gobernaba o PP na Xunta, tanto o PSOE como o BNG estaban en contra de que a planta situásese no interior da ría, pero cando chegaron á Xunta, a Consellería de Industria, en mans do BNG, pasou a considerar a Reganosa un proxecto estratéxico.
D.: Que perigos representa a planta regasificadora?
A.C.: Este tipo de instalacións sempre presenta risco de accidentes. Sen ir máis lonxe, estes días asistimos ao xuízo pola planta química que explotou en Toulouse en 2001, causando 31 mortos e miles de feridos. Esta é unha planta regasificadora, non química, pero de acordo coa lexislación (Raminp), debe existir unha distancia de 2.000 metros á poboación e aquí Reganosa está pegada a casas de Mugardos. A planta está situada ademais á beira dunha industria química, Forestal do Atlántico, o que supón un efecto dominou en potencia.
Artigo orixonal en Diagonal
ferrolsuso.blogspot
En Chuza
Goberne quen goberne, Galiza non se vende!
O poder da risa
Há 1 semana
Sem comentários:
Enviar um comentário