Enerxías renovables incompetencia ou premeditación?

Enerxías Alternativas

Xa o dixo Jeremy Rifkin na súa excelente intervención á cal tiven o gusto de asistir invitado por Antonio Morales, Alcalde de Agüimes nas xornadas de desenvolvemento sostible organizadas pola mancomunidade do Sueste de Gran Canaria: “Canarias es la Arabia Saudí de las energías renovables…”. A día de hoxe, Canarias debería estar producindo polo menos o 50% da súa enerxía de forma limpa (Navarra produce o 70%) o que nos evitaría aos canarios comprar máis de mil millóns de Euros ao ano de combustibles fósiles. En cambio a presenza deste tipo de infraestruturas apenas supón o 4% da enerxía consumida nas nosas illas, Por que sucede isto? A quen beneficia a non implantación de enerxías renovables? Cal sería o custo real para os cidadáns se se implantasen estratexias proactivas a favor destas infraestruturas?
As respostas a estas preguntas que hoxe expomos aquí, posiblemente sorprendan. O lector máis conservador e afín a tendencias pro-goberno pódeas cualificar de "conspiranoia medioambientalita" pero lles aseguro que os datos aquí expostos están contrastados e son constatables. Polo que pasemos a analizar.


1º) Por que unha implantación tan baixa de renovables?

Son varias as causas que inflúen na baixa implantación, a primeira e máis fundamental é o réxime de monopolio exercido pola empresa UNELCO/ENDESA nas nosas illas durante xeracións. Non nos chamemos a engano, esta multinacional, como non podería ser doutro xeito, responde a criterios empresariais de obtención de beneficios, redución de custos, maximización do valor das accións, externalidades e un concepto menos coñecido polo publico en xeral, que se coñece como "barreiras de entrada" que podemos definir de xeito simple como; os mecanismos que dificultan o ingreso de novas empresas á industria, estes mecanismos teñen certa xustificación cando para iso se utilizan recursos e estratexias netamente empresariais, con todo, se para alzar as devanditas "barreiras de entrada" utilízase ao poder político xunto coa complicidade dalgúns técnicos redactores, e isto faise en detrimento do interese xeral, ó para favorecer o réxime de monopolio da multinacional dominante, entón estamos asistindo á forma de corrupción mais baixa e difícil de erradicar, a corrupción institucionalizada.

Algúns exemplos:

A redacción das bases dos concursos eólicos; Nela limítase a potencia a instalar nunha cantidade ridícula, cando hai interese de novas empresas locais e foráneas en instalar ata dez veces mais do permitido polo goberno, sen custo algún para o cidadán, e cun enorme beneficio para as facendas locais. Tamén se redactan condicionantes inadmisibles, para que o concurso acabe nun conglomerado de reclamacións e recursos que fagan inviable a instalación da potencia adxudicada (O 80% dos parques eólicos adxudicados en Canarias non se poderán executar)...
Como resultado destes condicionantes, en Canarias fai dez anos que nos se instala un aeroxerador, e a maioría dos proxectos fotovoltaicos, foron rexeitados polo Cabildo de Tenerife, ao denegarse a cualificación territorial, curiosamente empresas públicas dependentes do Cabildo como o ITER (Instituto Tecnolóxico de Enerxías Renovables) non deixan de crecer, a base de saltarse os procedementos administrativos establecidos para os promotores destas infraestruturas, afastándose do espírito co que se creou o ITER, fabricando produtos financeiros con meros fins especulativos, e facendo unha competencia desleal aos promotores privados xa que as súas instalacións álzanse sobre terreos expropiados a moi baixo prezo (SOLTEN II).

2º) A quen beneficia unha baixa implantación en renovables?

Os beneficiarios máis obvios son os principais provedores de recursos enerxéticos xerados a través de combustibles fósiles UNELCO/ENDESA, e os propios provedores de combustibles fósiles CEPSA, DISA, e nun futurible GASCAN...
Pero hai outros beneficiarios da non implantación das renovables, estes son quizais menos obvios, pero igual de importantes á hora de formar "barreiras de entrada". Para que GASCAN salga adiante, hai que construír a planta regasificadora de GNL (Gas Natural Licuado) en Granadilla, esta venderá a UNELCO/ENDESA o gas necesario para continuar o monopolio da produción eléctrica (coa consecuente redución en custos e aumento de beneficios), e para prover de GNL á planta, hai que construír o Porto Industrial de Granadilla, curiosamente as empresas concesionarias das obras de construción do porto, e algúns dos propietarios dos terreos portuarios anexos, son conselleiros e/ou accionistas de GASCAN, co que se consegue a cuadratura do círculo enerxético en Canarias. [Ler máis]


Antonio Cabrera Expósito. Concejal de Alternativa Si Se Puede