Gases líquidos e combustibles diversos

As condicións hixiénico-sanitarias deste agasallo da Natureza que é a ría ferrolá, parecen non ser as máis adecuadas para unha adecuada explotación comercial.

ANTÓN LUACES Da ría de Ferrol díxose en máis dunha ocasión que é, potencialmente, unha das de maior riqueza pesqueira e marisqueira de Galicia. Con todo, as condicións hixiénico-sanitarias deste agasallo da Natureza que é a ría ferrolá, parecen non ser as máis adecuadas para unha adecuada explotación comercial.

Se a iso sumamos ese risco asumido que é o transporte de carbón e o de gas natural licuado, non é de estrañar que, en Cotizalia, Roberto Centeo, ex director xeneral de Enagás, refírase á nosa idílica ría e particularmente a Ferrol, como unha das seis cidades españolas que, teoricamente, incumpren as previsións de risco pola proximidade a núcleos importantes de poboación dos seus terminais de gas líquido.

O autor refírese a "a irresponsabilidade de empresas e autoridades" á hora de sinalar que cidades como Barcelona, Huelva, Cartaxena, Bilbao, Sagunto e Ferrol son poboacións nas que os terminais -a diferenza dos doutros países- non están afastados delas. Tamén recorda que os buques metaneros -que non son alleos ao tráfico portuario coruñés de fai uns anos- teñen prohibido achegarse a menos de 10 millas da costa noutras poboacións que non son as citadas. En Ferrol, con todo, do mesmo xeito que nas localidades dun e outra marxe da ría, é moi dado contemplar o paso de buques gaseros con destino á planta de gas de Mugardos.

Actualmente, o porto da Coruña -que Repsol non quere abandonar pola vía do acordo non económico- ten un tráfico moi habitual no que gases como o butano, o propano ou o etileno, e combustibles como as naftas e o gasoil, son os grandes protagonistas. A distancia dos buques que os transportan a núcleos de poboación importantes como A Coruña, Mera, Santa Cruz, Santa Cristina, O Burgo, etc., é tan mínima que, en caso dun accidente, veríanse directamente afectadas pola explosión.

A pregunta, sen ánimo alarmista, está clara e precísanse respostas seguras: o perigo na ría da Coruña pola navegación cotiá de buques con esas cargas citadas é innegable, como tamén o é para as poboacións da ría ferrolá a navegación por ela de grandes buques gaseros. Pero... amortécese o impacto en poboacións como as da Coruña, Arteixo, Caión, Laracha, etc., polo traslado ao porto de Punta Langosteira dese tipo de transporte marítimo?

Dez millas náuticas son 182,5 quilómetros. Se noutros países non se permite que os metaneros naveguen a menos deses 182,5 quilómetros de distancia dos núcleos de poboación, Galicia non podería dispor, na práctica, de terminais como as que existen actualmente nas rías da Coruña e Ferrol, ou as que se pretenden en Punta Langosteira.

A creación de illas artificiais destinadas a albergar os terminais necesarios non son ningunha novidade. Pero aquí, en Galicia, empresas con capital público -Reganosa, en Mugardos, forma parte das empresas participadas pola Xunta- e privado -Repsol- non só non utilizan a tecnoloxía existente en España para este tipo de instalacións, senón que nos meten en casa os buques con cargas de cru de distinto tipo, de butano, propano, etileno, nafta e gasoil con absoluta impunidade.

O 12 de maio recordaremos, unha vez máis, a traxedia do petroleiro Urquiola. Nuns meses, a do Aegean Sexa. Ambos os buques tiñan o mesmo destino; pero, polo que sexa, non nos acordamos deles e pensamos máis no Prestige, afundido a millas de distancia da costa galega. Con tales recordos, o triángulo A Coruña-Ferrol-Punta Langosteira non produce demasiada tranquilidade.

laopinioncoruña.es