De Reganosa a Regavosa

Reganosa, Regavosa ou Regadeles

Opinión de José Manuel Ponte

Leo nun xornal que se arroga en exclusiva a defensa dos intereses de Galicia que as dúas caixas de aforros galegas, en proceso de fusión, venderon as accións que posuían en Reganosa, a planta regasificadora instalada no interior da ría de Ferrol, a un fondo de investimento australiano que agora detenta a maioría. Antes que elas, tamén fixeron o mesmo Endesa e o Banco Pastor, co que do primitivo accionariado só quedan, en minoría, o promotor orixinal do proxecto, Roberto Tojeiro (do que, polo seu apelido, hai que sospeitar que é galego de estirpe) e a propia Xunta de Galicia, xunto coa empresa estatal alxerina Sonatrach.
O xornal depositario das esencias do galeguismo empresarial laméntase de que os "emprendedores" nativos (así se lles chama agora) deixen o control das accións en mans foráneas e resíntase a galeguidade da iniciativa, para facer negocio coa distribución do gas que vén en barco desde Alxeria. Esta, digamos, bobada sentimental, xa a oímos con anterioridade respecto da fusión das caixas de aforro de Galícia ; respecto de Unión Fenosa e de Fadesa; respecto da adxudicación de parques eólicos; respecto da instalación en Portugal dunha planta de acuicultura por unha empresa galega á que non se lle permitía situarse nun espazo natural protexido; e respecto da venda de calquera activo empresarial máis aló dos confíns do Padornelo. Por suposto, a culpa da venda de empresas con sede en Galicia a empresas ou persoas foráneas, hai que atribuíla en exclusiva aos galegos que se desprenden delas, supoño que coa idea de facer un bo negocio e meter o diñeiro no peto, pero o xornal depositario das esencias da galeguidade pasa de sinalalos co dedo, ou de reprocharlles a súa traizón á patria común, e limítase a lamentarse, ou a pedir que outros "emprendedores" autóctonos defendan a posición co mesmo celo con que os Irmandiños defenderon a súa identidade fronte aos Reis Católicos, aqueles pioneiros do centralismo español. E, á vista está, que, co mesmo resultado.
Aínda non fai moito, sóubose que a autoestrada que cruza o país de norte a sur, e ten unha peaxe carísimo, está maioritariamente en mans dun fondo de pensións norteamericano. A defensa da galeguidade empresarial, en plena globalización económica, é un argumento puramente retórico, que só serve para que o editor do xornal disfrácese, ocasionalmente, co traxe rexional galego e quede ben ante a súa clientela. O resto é mercancía intelectual de ida e volta. E senón, fijémonos neste simple detalle. Cando o xornal lanzou unha campaña a favor da fusión das caixas de aforro galegas, ofreceu como argumento que a nova entidade loitaría por preservar a galeguidade dos investimentos e das empresas galegas. Xa se ve en que quedou iso. A dous pasos de consumarse a fusión (en sentido contrario a como a concibía o xornal, por certo), as dúas caixas apresuráronse a vender a súa participación en Reganosa a unha entidade australiana.
Todo o proceso da instalación de Reganosa (ou Regavosa) é un puro disparate. Alí construír un porto exterior co pretexto de sacar o trafico máis perigoso do interior da ría e situouse dentro a regasificadora, que é unha bomba.

laopinioncoruna.es